Dance   Connection 
   International Centre for Modern Dance
Web Design : Emmy Mees


José Limón

(1908 Mexico – 1978 New York City)

Van de jaren 1930 tot de jaren 1960 magnetiseerde José Limón zijn publiek als danser en als choreograaf. Met zijn opvallend uiterlijk en zijn charismatische persoonlijkheid was hij de eerste mannelijke Amerikaanse moderne danser die een ster werd. “There is no other male dancer within even comparing distance” schreef John Martin in The New York Times in 1949.Zijn grootste werken, waaronder “The Moor’s Pavane”, verheerlijken een humanisme dat hem over heel de wereld geliefd maakte. Het verhaal van de tragedie van Othello in “The Moor’s Pavane” is door zijn kinesthetische en psychologische opbouw een imposante staalkaart van menselijke zwakheid die het originele werk van Shakespeare waardig is.

Foto's : Elke Van De Velde

José Limón’s benadering van dans is gebaseerd op de techniek en de bewegingsfilosofie van Doris Humphrey die zijn mentor en zijn artistiek adviseur was.
De bewegingen van Doris Humphrey ontlenen hun vormen aan de natuurlijke bewegingen van het menselijk lichaam en
hun ritmes aan de ademhaling. Gewicht verplaatsen, vallen, weer rechtveren worden gecoördineerd met de tweevoudige kracht van inademen en uitademen.
De kwaliteit van het gebruik van het lichaamsgewicht is van vitaal belang in Doris Humphrey’s benadering van dans. Het traditionele concept dat het lichaam de indruk moest geven niet onderhevig te zijn aan de invloed van de zwaartekracht en dat beweging vrij moest zijn van elke inspanning wordt opgegeven. Het gewicht van het lichaam wordt erkend en gebruikt.
In evenwicht zijn en uit evenwicht vallen zijn de elementen van Doris Humphrey’s principes van “fall” en “recovery”. Vallen vanuit de veiligheid van een perfecte balans is toegeven aan de zwaartekracht, terug rechtveren en geleidelijk je balans terugvinden is je macht over de zwaartekracht bevestigen.
Voor het lichaam naar zijn balans terugkeert blijft het even
off- balance zweven. “Suspension” is een zwevend, moeiteloos, magisch moment.
Er is een oneindigheid aan fysieke en emotionele beweging en actie mogelijk die de afstand kan overbruggen tussen het rechtopstaande lichaam in balans en het lichaam dat uit balans op de grond is gevallen.
De dansstijl die uit deze bewegingsprincipes ontstond is in essentie lyrisch en drukt de innerlijke kracht van de menselijke geest uit over vijandige krachten.

José Limón maakte van deze bewegingsprincipes van Doris Humphrey de hoeksteen van zijn techniek.
In zijn techniek benadrukte José Limón ook de volledig gesynchroniseerde ritmische coördinatie van de bewegingen.
Hij gebruikte geïsoleerde delen van het lichaam met hun individuele kwaliteiten om ze te laten spreken als “voices of the body”. Hij vergeleek het lichaam graag met een orkest. Verschillende delen van het lichaam voeren een combinatie van bewegingen uit met contrasterende bewegingskwaliteiten tussen het onderlichaam en het bovenlichaam.
José Limón verslond de ruimte in zijn bewegingsreeksen en speelde met ritmische structuren en dynamiek. Hij liet het lichaam een universele verstaanbare taal spreken en liet zich inspireren door het werk van Auguste Rodin die zei : “Het lichaam is altijd een uitdrukking van de geest. “

De visie en techniek van Doris Humphrey en José Limón blijven tot op vandaag leven op de hedendaagse scène en in de meeste scholen voor moderne dans.
De Humphrey-Limón techniek rust de danser uit met een intelligent lichaam en met de middelen om gedachten en gevoelens te communiceren via beweging.

inschrijven